“Wij zijn een goededoelenstichting die leraren en docenten meer werkplezier en betrokken leerlingen gunt. Dat zij in hechte teams samen met collega's gaan voor het best mogelijke onderwijs. We weten dat hun vakmanschap de kwaliteit van het onderwijs bepaalt en dat wanneer docenten ván en mét elkaar leren, de leerlingen beter onderwijs krijgen.

We ondersteunen schoolleiders en hun docententeams om een cultuur van ‘elke dag samen een beetje beter’ te creëren. We doen dat met een team van gepassioneerde en ervaren mensen die samen met de scholen een beweging wil creëren waar met plezier gewerkt wordt aan nog beter onderwijs in Nederland.

leerKRACHT is gebaseerd op lessen uit de beste onderwijssystemen ter wereld en onderwijsonderzoek in Nederland.

Onze aanpak maakt gebruik van ervaringen van bedrijven en ziekenhuizen met een cultuur van continu verbeteren.

Onderzoek Universiteit Utrecht laat zien dat op leerKRACHT-scholen in 1 jaar een lerende cultuur ontstaat. Zij kennen geen programma dat zo snel en zo veel resultaat oplevert.

Meer dan 1.000 scholen raakten enthousiast door verhalen van deelnemende scholen.”

De stichting leerKracht zet zich in voor beter onderwijs, door de verbeterkracht vanuit het leraren team zelf te laten komen. Met een concrete techniek leert de stichting al aan een paar honderd scholen hoe ze kunnen continu verbeteren.

Waarom wilde zij veranderen?
De stichting wil ook intern met de eigen methode aan de slag, onder het motto “practice what you preach”. Is het mogelijk om een team van expert coaches in een regio zelforganiserend maken? En op basis van het Teal gedachtegoed een nieuwe vooruitstrevende organisatie inrichting bepalen?

Samen bereidden we de teamdag voor waarop het team deze vraag zelf ging beantwoorden.

Wat hebben we gedaan?
Samen bedachten we het kader “too big to fail, too small to perform”. Succesvolle zelforganisatie is niet vanzelfsprekend. Er zijn genoeg voorbeelden waarin het niet succesvol is geweest, bijvoorbeeld als teams last hebben van het “too big to fail, too small to perform” syndroom. Want Zelforganiserende teams moeten fouten mogen maken en tegelijk moeten ze sterk genoeg zijn om te presteren. Dit gaf een krachtige lakmoes proef voor de op te starten regionale teams. Aan de hand van drie valkuilen (Ruimte voor teams, besluitvorming in teams, transparantie en hulp zoeken) gingen de coaches zelf aan de slag om een nieuwe inrichting te bepalen. 

Wat is het resultaat?
Aan het eind werd met de consent methode gezamenlijk commitment uitgesproken over de gecreëerde oplossing